W ciągu długich lat swojej działalności szkoła przybierała różne formy organizacyjne, biorąc początek od podstawowych kursów budowlanych.
Pierwszym w Kielcach po II wojnie światowej kursem szkolącym fachowców budowlanych był zorganizowany przez Kuratorium Okręgu Szkolnego Kieleckiego trzymiesięczny Kurs Instruktorów Budownictwa Wiejskiego w Daleszycach. Trwał on od czerwca do sierpnia 1945 roku.
Dnia 2 maja 1946 roku 78 słuchaczy rozpoczęło naukę na Państwowym Jednorocznym Kursie Przysposobienia Budowlanego w Kielcach.
Ważnym wydarzeniem dla dalszego rozwoju szkolnictwa zawodowego, a tym samym obecnej Szkoły było utworzenie Hufców Budowlanych „Świt” w kwietniu 1946 roku z inicjatywy ówczesnego wojewody kieleckiego majora Eugeniusza Wiślicza-Iwańczyka. Młodzież zorganizowana w Hufcach uczyła się następujących zawodów: murarstwo, betoniarstwo, ciesielstwo, stolarstwo, hydraulika, wykonywanie instalacji elektrycznej. Prócz jednej z wyżej wymienionych specjalności, każdy uczeń zobowiązany był wyszkolić się w zakresie jednej z dodatkowych specjalności, takich jak: szklarstwo, dekarstwo, malarstwo, wykonywanie posadzek i pieców. Nauka każdego z zawodów i pobyt w Hufcach trwał 3 lata, w okresie zimowym odbywały się szkolenia teoretyczne, a w letnim praktyczne.
W roku 1949 Hufce Budowlane „Świt” decyzją Ministerstwa Odbudowy zostały przekształcone w VIII Państwowy Ośrodek Szkolenia Zawodowego. Rozpoczął on swoją działalność w kwietniu 1949 roku i mieścił się przy ulicy Sienkiewicza 44. Dyrektorem Ośrodka został Edward Dobrowolski. Od 1 sierpnia 1950 roku do 28 lutego 1952 roku przy VIII Państwowym Ośrodku Szkolenia Zawodowego istniała Dwuletnia Szkoła Budowlana, kształcąca techników obmiarowców. Od 1 września 1950 roku do 25 maja 1953 roku istniało także pięcioletnie Technikum Budowlane dla Pracujących.
Równocześnie 1 września 1950 roku zostało zorganizowane dwu i czteroletnie Technikum Budowlane, które mieściło się w dawnym Technikum Chemicznym przy Alei Legionów. W roku 1951 nastąpiło połączenie szkół technicznych VIII Państwowego Ośrodka Szkolenia Zawodowego i Technikum Dyrekcji Okręgowej Szkolenia Zawodowego w jedną szkołę pod nazwą Technikum Budowlane Ministerstwa Budownictwa Miast i Osiedli. Dnia 1 września 1951 roku szkoła została przeniesiona z ulicy Sienkiewicza 44 do nowego budynku przy ulicy Międzyszkolnej 1 (obecnie Gagarina). W 1952 r. został zlikwidowany VIII Państwowy Ośrodek Szkolenia Zawodowego, a akta po zlikwidowaniu przejęło Technikum Budowlane. Dnia 1 września 1952 roku powstała przy Technikum Zasadnicza Szkoła Zawodowa o specjalności kamieniarz budowlany. Od 1 stycznia 1954 roku rozpoczęto akcję fundowania sztandaru szkolnego. Po zebraniu pieniędzy, przedstawiciele Komitetu Rodzicielskiego zakupili sztandar i uroczyście przekazali go młodzieży. W tym czasie obowiązki dyrektora szkoły pełnił inż. Witold Markiewicz.
W latach 1952-1954 warsztaty szkolne mieściły się w baraku drewnianym przy ulicy Mielczarskiego, gdzie zajęcia praktyczne odbywał dział drzewny i metalowy. W roku 1952 młodzież pod kierunkiem instruktorów przystąpiła do budowy warsztatów przy ulicy Gagarina. Po dwóch latach powstał tam budynek, w którym mieściły się działy: drzewny, ślusarski, obróbki cieplnej i spawalnictwa. W roku 1959 wybudowano kolejne pomieszczenia na dział malarski i betoniarski.
We wrześniu 1959 roku położono kamień węgielny pod budowę szkoły i budynku warsztatowego przy ul. Zgoda 31 w Kielcach. W roku 1961 wybudowany został w stanie surowym budynek warsztatów szkolnych oraz rozpoczęły się wykopy pod fundamenty
i piwnice budynku szkolnego. W sierpniu 1962 roku szkoła przejęła do użytkowania nowy budynek warsztatowy.
W 1963 roku szkoła przyjęła nazwę Zespół Szkół Zawodowych nr 1. W skład zespołu szkół wchodziło: Technikum Budowlane, Technikum Mechaniczne Zaoczne, Zasadnicza Szkoła Zawodowa i Policealne Studium Budowlane. W roku 1964 nastąpiła wyczekiwana przez wszystkich chwila. Dnia 7 marca 1964 roku uczniowie i nauczyciele przeprowadzili się z ulicy Gagarina 5 do nowego budynku szkolnego przy ulicy Zgoda 31. Szkoła otrzymała nowy obiekt, w skład którego wchodził budynek szkolny, warsztaty, szklarnia wraz z ogrodem, sala gimnastyczna oraz kompleks boisk szkolnych. Od momentu utworzenia ZSZ nr 1 zmienił się charakter działalności warsztatów szkolnych, które przeszły na własny rozrachunek. Zakup materiałów i pomocy potrzebnych do zajęć praktycznych odbywał się za dochody osiągane przez warsztaty.
W 1965 roku uczniowie w czynie społecznym rozpoczęli budowę chodnika obok szkoły, a następnie pomagali przy robotach ziemnych związanych z budową nawierzchni asfaltowej na ul. Zgoda.
Od 1 września 1966 roku w budynku szkolnym mieściło się wyodrębnione z Zespołu Szkół Zawodowych nr 1, Zaoczne Technikum Mechaniczno-Elektryczne, którego dyrektorem był Tadeusz Ignatowicz. W roku 1979 roku klasy o specjalności mechaniczno-elektrycznej przeniesiono do budynku Technikum Mechanicznego mieszczącego się na ulicy Jagiellońskiej.
We wrześniu 1974 roku powstała przy ZSZ nr 1 zgodnie z zaleceniami władz oświatowych nowa forma kształcenia zawodowego - Przyzakładowa Szkoła Kieleckiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego. Zostały powołane nowe specjalności podyktowane potrzebami gospodarki i budownictwa: monter konstrukcji stalowych, monter instalacji wentylacyjno-klimatyzacyjnych, monter rurociągów przemysłowych i mechanik maszyn budowlanych.
Dnia 27 września 1975 roku odbyła się uroczystość, podczas której jedna ze szkół Zespołu – Technikum Budowlane – otrzymała imię Hufców Budowlanych „Świt”.
W roku 1981 wprowadzono nowy kierunek kształcenia – meblarstwo, co wynikało z potrzeb kieleckiego przemysłu. Szkoła Przyzakładowa mieściła się przy ulicy Zgoda do stycznia 1983 roku.
W roku 2002 przekształcono szkołę w Technikum nr 1 oraz Zasadniczą Szkołę Zawodową nr 2, która jako całość funkcjonuje pod nazwą Zespół Szkół Zawodowych nr 1. W roku 2003 w wyniku rozwiązania Zespołu Szkół Zawodowych nr 4 przy ulicy Ściegiennego dołączono do Zespołu Szkół Zawodowych numer 1 Technikum Odzieżowe.
Kolejne zmiany przyniósł rok 2005, kiedy ofertę kształcenia poszerzono o dwa nowe kierunki: technik geodeta i technik architektury krajobrazu. Z kolei w roku 2018 utworzono kierunek technik robót wykończeniowych w budownictwie, a w 2019 roku klasę patronacką Polskich Linii Kolejowych PKP – technik transportu kolejowego.
Zasadnicze Szkoły Zawodowe zostały na podstawie reformy systemu oświaty z 2017 roku zlikwidowane z dniem 31 sierpnia 2019 roku. W ich miejsce powstały Szkoły Branżowe I stopnia. W roku 2022 powstała Szkoła Branżowa II stopnia i kształci w kierunkach: technik budownictwa, technik robót wykończeniowych w budownictwie, technik inżynierii sanitarnej i technik technologii drewna.
W roku 2022 w Technikum nr 1 powstały kolejne nowe kierunki wynikające z potrzeb rynku pracy: technik przemysłu mody, technik stylista i technik spawalnictwa.
Szkoła cały czas się rozwija i wychodzi naprzeciw oczekiwaniom stawianym przez rynek pracy, stara się dostosować ofertę kształcenia w taki sposób, aby uczniowie którzy wybierają naukę w naszej Szkole zdobywali rzetelną wiedzę teoretyczną oraz umiejętności praktyczne, które umożliwią im odnalezienie swojego miejsca myśląc o aktywności zawodowej czy też kontynuując naukę w szkołach wyższych.
